و اؔ لھمۃ لیستأصلوا المسلمین و یصفو ملکھم لھم و اعانھم اللّٰہ عونًا عجیباً فکانوا فی کل موطن یغلبون۔ ففی ھذہ الایام صبت علی آبائی حوادث و نوازل و استولی ’’الخالصۃ‘‘ علی بلادھم و جاسوا د یارھم و غصبوا ملکھم و ریاستھم واستخلصوھا من ایدیھم و نھبوا اموالھم و خربوا عماراتھم و فرقوا أجیالھم و أحرقوا دار کتبھم و أُحرق فیھا زھاء خمسماءۃ مجلدات کتاب اللّٰہ الفرقان و کان المسلمون ینظرون إلیھا ویبکون۔ واتخذوا مساجد ھم معابد اصنامھم وقتلوا کثیرًا منا بحسامھم و جعلوا أعزّتنا اذلۃ۔ حتی اذا بلغت الکربۃ منتھاھا و أحاطت الھموم علی آبائی ترجمہ: وزن نداشتند۔ آخر بعضے ازین ذلت روز افزون بہ تنگ آمدہ و نار سقر را بر عار برگزیدہ ترک وطن عزیز گفتند و اکثرے کہ تحمل مشاق ہجرت نتوانستند در دست بیداد کفار ناہنجار اسیر و پا در زنجیر ماندند۔ و ہر روز طعمۂ اژدہائے جور و جفائے آنہامی شدند۔ چون ہیچ حیلتے نماند و ہمہ در ہائے خلق بر روئے آنہا بستہ شد ناچار مسلمانان روبہ درگاہ آفریدگار توانا آوردند و جبین تضرع و ابتہال بر خاک آستان خالق زمین و زمان بسودند و کشف این بلیہ و *** را گریہ وبکاہا نمودند۔ اللہ اللہ ہزاران ہزار از آنہا بجرم ذبح گاوے یا خواندن اذان و صلوٰۃ بقتل رسیدند۔ از ایذاء و عذاب متصل کم ماندہ بود ہمہ ہلاک شوند۔ می گریستند و نوحہ ہا میکردند۔ زلزلہ ہا بر ایشان وارد شد و ناکردہ گناہ کشتہ می شدند الی اینکہ نالہائے یتیمان و فغان بیوہا تا بعرش